Na de marathon Enschede was het nieuwe doel trainen naar een lage 38 min op de 10 km. Ik had immers voor de marathon in Bedum onder de 38 min gelopen op een zwaar parkoers. Dus na de marathon was het eerst 2 weken actieve rust, hooguit 2 a 3 x fietsen, met de 1e week 2x lopen, 2e week 3x, 3e week 4x en hierna rustig weer het schema oppakken. Na een week van rustig weer 6 x getraind te hebben en je dan 6 weken verder ben wil je wel wat lekkere pittige intervallen doen. En daar ging het dus bijna mis.
Ik noteer alles steevast in mijn logboek en zo zie je dan het nut hiervan, achteraf kan je terugkijken en weet je dan ook waar het mis ging. In mijn geval was het een intervaltraining van 6 x 1km, waarvan ik er 2 op onverhard terrein deed, ik voelde 3 dagen later mijn kuit nog, 6 dagen later had ik er gewoon tijdens het wandelen pijn aan.
Dus maar de fysio Retze gebeld die daags erna met dry needling en massage mijn kuit onderhanden had genomen. Toevallig belde de coach mij nog, niet lopen Jan maar fietsen, dus 35 km gefietst die avond wat mij er weer bovenop had geholpen bleek 3 dagen later tijdens mijn 12km tempoloop.
Maarja, je bent dan wel weer 2 weken verder en dan loop je dus achter op je schema. dan maar een extra trainingsweek gepakt van 87 km met 7 trainingen en zo na een rustige week voor deze loop op naar Appingedam.
Kameraad Jan ging ook gezellig mee en samen met Marian en dochter Rebecca stonden we op tijd weer aan de start.
Het was een bijzondere loop en wedstrijd. Zelfs de coach deed mee en was met een delegatie blauwe BB lopers naar Appingedam gekomen.
Maar ook wereldtoppers als Mutai en Kipsang liepen ermee.
Het was een leuk weerzien met vele bekenden, ook mijn marathon haas Falco was aanwezig, na even de handen geschut te hebben was daar de start, niet te snel en houden aan die 1e km in 3:45 min. Het ging goed, het voelde goed, Maarten Hoeksema haakte aan, hem moest ik niet voorbij laten gaan ging het door mijn hoofd. En zo ging het lekker, het voelde lekker.
 |
 |
 |
 |
Ik zag de fotograaf en moest toch even de duim omhoog houden, ik keek op mijn klokje en zag 3:49 min/km, gaat goed dacht ik, ja dacht, het waren moment opnames van mijn horloge, maar later bleek dat mijn gemiddelde km tijd toch te hoog lag.
De 5 km zag ik op de klok in 19:20 min, ik wist dat wordt lastig, reken reken reken, 19:20 x 2 = 38:40 + ik wist dat de loop 100m extra was dus dat redden we niet ging het door mijn hoofd, Maarten Hoeksema was mij voorbij gegaan en zakte met de tegenwind terug in tempo, dan er overheen besloot ik en met de wind tegen stampte ik door, over de brug met de wind iets mee, door de straten, volhouden, niet terugvallen in tempo.
Dan wordt je daar ingehaald, de man wordt van alle kanten aangemoedigd, hem kon het publiek en riep zijn naam, ik hield hem niet meer bij, door het publiek werd zijn energie aangewakkerd en het ging te hard voor mij om aan te kunnen haken.
 |
De laatste bocht kwam in zicht, we werden nog toegeroepen door Aquilo maatjes, dat hielp, een eindsprint ? ja de klok ? 39 min zag ik worden en daar was dan Flip, had ie weer zijn camera net naar beneden bij mijn finishen.
Tevreden ? wordt er dan gevraagd ? ja en nee, logisch toch, je gaat weg op een lage 38 en loopt dan 39:13, maar toch ook een beetje tevreden, bijna een minuut sneller dan vorig jaar.
Dus dat wordt een actieve zomer, trainen, op naar de dam tot dam loop.