Nog 4 weken dan is het zover, de Marathon van Bremen. Ja dat is het doel van mijn trainingen en wedstrijden op dit moment. En dan zo 4 weken voor de marathon zegt men dat je een Pr moet kunnen lopen op deze afstand. Dus gingen we net als vorig jaar naar Leer, voor 8 ronden door het centrum, georganiseerd door de plaatselijke Polizei. City Lauf Leer. Henk ging dit keer ook mee, ja hij was net als mij aan het trainen voor Bremen. Dus via Bunde waar we Renate oppikten was daar Leer.
Ik had er zin in, het voelde allemaal goed, de zon scheen dus wat wil je nog meer. Vlak voor de inschrijving ging mijn telefoon. Het was mijn collega die met zijn vrouw op een terrasje zat aan de haven. Hoe laat ik moest starten ? 14:30 uur, Nu dan waren ze er wellicht nog wel om mij aan te moedigen. Een leuke verrassing. Ook loopmaatje Koos was afgereisd op de fiets naar Leer om ons aan te moedigen. Altijd toch weer echt leuk als anderen de moeite nemen om je te ondersteunen.
Met de zonnebril op besloten wij een verkenningsronde te maken. Een mooie inloopronde van 2,5 km. Om in de prijzen te vallen moest er een plek gehaald worden bij de 1e 3. Geen altersklassen prijzen hier in Leer.
Ik werd aangeschoten door Johannes Wiltfang, hij was de winnaar bij de Muggenlauf. Een plek bij de 1e 3 werd dus lastig, want hij was echt veel sneller als mij.
Start, afgeschoten door de Burgemeester gingen we daar weg als een speer. 2 man voor mij maar ? , ik liep na 100 meter al in 3e positie, aangemoedigd door mijn collega op het terras, niet te snel ging het door mijn hoofd.
Na een ronde keek ik achter mij, 2 man volgden mij direct. Wat er dan allemaal door je hoofd speelt de volgende km’ers. Het gaat mij niet weer gebeuren, er uit gesprint worden, het gaat lekker, volhouden, 1 kwijt nog 1 achter mij, tempo gaat goed zo, scherpe bochten, he ik raak hem niet kwijt, shit hij gaat mij voorbij, 4e positie nu. kan ik aanhaken, ja doen, 3:50 min/km 20 meter versneld en aangehaakt, shit, best snel, gaat niet goed. loslaten hij trek door , dat red ik niet. Elke finish passage drinken pakken, 2 bekers, een opdrinken en de ander over mijn hoofd. Ik zag dat Ralf Mennenga dat niet deed. hij voelde mijn hete adem blijkbaar en gunde zich niet een bekertje water. Na 12 km keek hij achterom, 20 meter liep ik achter hem, hij besloot nu toch drinken te nemen. Ik ga hem pakken!. De meters tussen hem en mij werden langzaam, heeeeeel langzaam kleiner. Niet te snel, net er naast en dan nog de sprint verliezen. Rustig tempo vasthouden en daar bij de 15 km kon ik naast hem komen, hij keek opzij en ik bleef nog even naast hem en bij de finish passage griste ik weer een bekertje weg en besloot door te zetten. Met een lichte versnelling ging het iets naar beneden, ik voelde het, hij kon niet aanhaken, dus doorzetten. nog 2 rondes, shit wel 5 km nog. Vasthouden dit moet ik winnen. En zo weer door de winkelstraat, ik keek achterom en zag Ralf niet meer. De finish passage, ik hoorde mijn naam, dit ga ik niet meer verliezen, dit ga ik winnen, de 3e plek. Yes, de laatste keer richting winkelstraat, nog maar even achterom kijken. Niemand en daar was de finish, geen Pr, althans in eindtijd. Kwa gemiddelde km snelheid was het wel een Pr, maar wat telde was die podiumplek.
Blij als ik was, de armen omhoog nog maar een keer, het publiek klapte, ik was reuze blij !!.
Een 2e plaats bij de vrouwen voor Renate 1:36:30, een 3e plaats voor mij met 1:24:26 en een 6e plaats voor Henk 1:31:01 , dat was weer een mooi Av Aquilo visitekaartje daar in Leer.
 |
 |
 |
Na afloop een verdiende Duitse versnapering.
Related Images:
