Zwarte DennenCross 19-10-13

Staphorst . Zwarte Dennen Cross.
  
Dit najaar had ik dus besloten te gaan crossen. Via facebook kwam de uitnodiging voor de Zwarte DennenCross in Staphorst, dat leek mij wel leuk. Toch maar even een berichtje eraan gewaagd en ja het was een volledig onverhard parkoers dus geschikt om met mijn spikes te lopen. Door het bos op die Saucony Kinvara’s was echt glijden geblazen, dat had ik al eerder ervaren bij de Ambtenaren Veldloop. Dus de afgelopen 4 weken elke donderdag op mijn spikes door het midwolderbos. Vandaag eerst nog even langs de kant staan koukleumen bij mijn zoons die met een prachtige overwinning op Noordster weer een ronde verder waren met de bekerwedstrijden. Even snel auto wisselen op de carpool bij Scheemda en hup richting Staphorst. Het was druk in het prachtig geurende bos, dit deed mij terugdenken aan de bossen in Noordwijkerhout, ja van die dennenbossen hebben we niet in Midwolda.
Hardlopers maar ook wandelaars met kinderen vermengden zich met elkaar op deze prachtige zaterdag in Oktober. Maar even richting de start in het bos, verkennen noem je dat, we moeten toch wel wat van het parkoers zien voordat je aan de wedstrijd begint. Het was er een drukte, de lopers voor de 5 km maakten zich op voor hun start. Na bij de auto omgekleed te hebben dan maar het bos in voor het gebruikelijke warmlopen.
Mijn laatste flesje isotone drank bleek ik thuis niet gevuld te hebben met gewoon mineraalwater maar koolzuurhoudend water, als ik daar maar geen last van ga krijgen, schoot het door mijn hoofd. He Bert de Boer, moet jij niet meedoen met de clubkampioenschappen van de BBlopers ? , het was even een gezellig onderonsje, hij had net de 5 km wedstrijd gelopen en vergezelde mij bij mijn inloopronde, gaf mijn nog goede tips “hier moet je zorgen dat je snel het bos in bent, want op het paadje kan je elkaar niet inhalen dus moet je geen last hebben van langzamere lopers” was zijn advies.
Nog 15 min., dus tijd om de spikes aan te trekken. Nog even wat versnellingen om de hartslag omhoog te krijgen en daar was het startschot.

Rechtuit, gassssss, rechtsaf en dan het smalle bospad in, na wat heuveltjes, de nodige bochten was daar het asfaltpad, ik moest er door de berm blijven lopen, dat ging goed, bospaadjes weer op.
Een grote plas over het gehele pad?, wat doen we ? , rechtdoor maar, waar ik normaal ook langs zo een grote plas zou lopen ging ik nu op mijn spikes gewoon rechtdoor. Dus de volgende grote plas ook niet moeilijk langs de randen, rechtdoor!.
start2sm
De route was zeer goed aangegeven met lint om het afsnijden te voorkomen en om met bordjes de richting aan te geven. Bij elk km punt stond ook een bordje met de betreffende km vermeld.
“LINKS” klonk het achter mij bij ongeveer 4 km,  de loper achter mij dacht even dat ik mij vergiste en met een klein sprongetje wist ik weer te versnellen over het betonnen fietspad. Ik bedankte de loper achter mij, “we gaan zo scherp links een smal pad op”,  tjonge wat aardig om mij zo nog de route bij te brengen. En dat was even een flink stuk smal pad, omhoog en naar beneden, scherp links rechts, kijk uit meisje, tja er waren ook wandelaars en de moeder keek verschrikt hoe ik rakelings langs haar dochter schoot.
Dat was wel nog wel even poesten zoals ze in Groningen mooi zeggen. en daar ging het richting start, keerpunt om een prikker met lint, dat was nog eens een keerpunt, waar maken ze zich bij de Run Winschoten nu druk om, hahahaaha.

En gas weer het bos in voor de 2e ronde, gehijg in mijn nek ? ja het bleek later om de nummer 4 van mijn categorie te gaan, Gerard Dunnink, ik hoorde hem steeds dichterbij komen, zag de man voor mij en besloot mij niet te laten kloppen, aanzetten was het remedie, op naar de loper voor mij, het rode lijntje oprollen. Het ging alleen wat moeilijker dan ik in gedachten had en gelukkig wist ik toch nog iets te versnellen wat de nummer 4 niet meer kon.
Laatste 3 km  ,    2 km . de heuveltjes met het super smalle pad weer en daar was de finish in beeld, 38 min zag ik op mijn klokje, dat wordt een te gekke tijd dacht ik nog, in bos een PR  ?    nee dat zat er niet in, de finish was verder dan ik dacht en met een zeer tevreden 39:33 kwam ik over de streep. 

 

Na nog uitgelopen te hebben, gezellig even gekletst te hebben met nog wat andere lopers stond ik voor de 2e maal zomaar op het podium en ging apetrots naar huis met een heerlijk pakket van de plaatselijke bakker!!.
  
AG85 bedankt voor de perfecte organisatie!
uitslag

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.