SWB Marathon Bremen 5-10-2014

BOEM, daar is het dan 5 Oktober 2014. mijzelf opgegeven al in maart na een lastige blessure in mijn liesspieren.l Na 3 maanden trainen van 6 trainingen per week is het doel gesteld. Geen sub 3 uur, maar een eigen race weg op 4:10 min/km.
Toch maar een hotel geboekt, ja echt waar, op 200 meter van de start, beter kon niet.
 
Startnummer ophalen, Even op de foto met mijn lief, de laatste informatie bij de infobalie, Eigen drinken wegbrengen en voordat je het weet is het dan de volgende dag.
En daar stonden we dan op het marktplein in Bremen, nog even samen op de foto voor de start.

 

En daar sta je dan , klaar voor de start!.

   
Nog even zwaaien naar Marian. De winkelstraat uit, linksaf voor een ronde om de Alte Stad en kijken wat de haas deed. Die gaat snel weg, meer dan 4:00 min/km. Ik riep naar Holger die ook haas was : “Das geets zu snell” , hij haalde zijn schouder op en riep iets van “das kan ich nicht helfen”. Ik liet de jongen in het fel gele shirt voor wat hij was en richtte mij op mijn eigen tempo. 4:01 de 1e km, nu Jan, je hoeft niets van de haas te zeggen, je gaat zelf ook te snel. Dus rem erop, ja dan kom je die 2e km door in 4:21 , dan maar gewoon aanvoelen, zoeken naar de juiste cadans, tempo vinden, dat is belangrijk bij zo een lange afstand. Het weer was prachtig, temperatuur rond de 12 graden met een heerlijk zonnetje, strak blauwe lucht. Het ging over de brug naar de andere kant van de  Wezer. Ik haakte aan bij een 2tal andere lopers, de haas had ik inmiddels achter mij gelaten, de 10 km werd gepasseerd in iets meer dan 41 minuten.
Ik rommelde wat met mijn bandje, elke 5 km stond er op met eindtijd 2:56:00 , voor het geval ik het niet haalde had ik ernaast eentje van 2:59:00, 15km , net onder de 1:02:00.

Even later liep ik nog alleen met een andere man, “samen laufen?” probeerde ik in mijn beste duits. Nah, hij had een PR van 3:10:00 en ging de 2e helft een stuk langzamer vertelde hij (uiteindelijk gefinished in 2:58:18). 20 km in 1:22:37. Even later de halve marathon in 1:27:08. Het was bijna beangstigend, ik dacht aan die 30 en meer, de man met de hamer, ging ik die zien?.
Het ging richting de 30 en ik liep inmiddels alleen. Ik haalde nog een groepje van 4 man in, later bij de finish zou blijken dat ik ze een kwartier achter mij had gelaten.
      
Bij elke verversings post had ik mijn eigen drinken staan, 200 cc sportdrank en aan het flesje een gelletje vastgeplakt. Alles was van te voren thuis getest, met een stukje tape dubbelgevouwen lukte het mij bij elke post mijn gelletje los te trekken van het flesje. Aan elk flesje een rood/wit/blauw met oranje lint zodat ik tussen die andere flesjes de mijne goed zag.
Ik griste mijn flesje van de tafel en toen gebeurde het, het lintje schoot los, ik stopte, draaide, greep mijn flesje van de grond en rende weer verder. Aaiiiii , bij het draaien voelde ik mijn beide hamstrings, dit was geen strakke actie Jan. Oh jee, door voorzichtig. Even later voelde ik plots een pijn scheut door mijn linker hamstring, “lichtlopen, lichtlopen” dacht ik.
Tijd om verder bij na te denken was er niet. Een paar jongens van een jaar of 10 wachten mij in het midden van de weg op, staarden naar mijn startnummer en na het lezen van mijn naam was het feest. “KOM OP JAN, JE KAN HET, SNELLER JAN” , schreeuwden ze mij al mee rennend in het Duits toe. Geweldig, 32 km, de straten waren vol met klappende en SUPER roepende mensen. 33 km, houten vlonders deden mij omhoog lopen, linksaf een flatgebouw in, de lichten sprongen aan en voordat ik erbij na kon denken was ik dwars door een flatgebouw heen gerend!. Linksaf de boulevard op, richting het viaduct waar Marian zou staan. Ik wist uit gekeken filmpjes dat het daar op die boulevard druk was.
3 rijen dik stonden de mensen daar, al klappend en roepend SUPER, BRAVO , ik stak mijn duim omhoog wat de mensen nog meer deed klappen.

Genieten, 34 en 35 km in 4:10 min/km, ik zag Marian in de verte op het viaduct staan, ze moest mij zien, ik begon te zwaaien, kreeg een brok in mijn keel van emotie en voelde de tranen in mijn ogen.

Moeite met ademhalen kreeg ik, “Kalm Jan, je moet door”, en met een big smile en opgeheven vuist liet ik Marian achter mij, ik hoorde haar nog roepen “JE RED HET!”. 37 km, 4:17, volhouden, ik zag het stadion in de verte. Ik hoorde een tumult achter mij en de nummer 1 op de halve marathon ging mij voorbij. 38 km het stadion in, geweldig, rechtom langs de korte kant van het veld en dan de lange kant in de andere hoek het stadion weer uit. Genieten, om mij heen kijken, fotooooooo. En dan hoor je opeens galmen door dat lege stadion : “UND DA IST JAN VERWOERT AUS DIE NIEDERLANDEEeeeeeeeee.  Ik kreeg kippevel over mijn rug, SUPER!!!.

39km, het was zwaar, 4:22 maar ik wist daar was de 40km en de klok op mijn horloge gaf weer aan 4:09 en ik keek op mijn armbandje en zag 2:46:50 hetzelfde als mijn horloge. Ongekend, Daar was opeens heel onverwacht Marian weer.
 
41km 4:10, ze schreeuwde mij weer toe, “JE RED HET!!” , Ik red het dacht ik ?, ik ga gewoon dik onder die 3 uur lopen!. waar was het einde van die lange straat?, daar de bocht om, rechts, rechts, eindsprint………….. springend over de tramrails alles op alles, niemand die mij nog inhaalde.

Een prachtige marathon die ik iedereen kan aanbevelen. Zoals ik bij de infobalie de dag ervoor hartelijk werd geholpen, zo werd ik bij de finish gelijk weer aangesproken door mensen van de organisatie.

Holger kwam nog naar mij toe, gefinished in 3:01:50, Ralf Menneke, bij de Citylauf Leer net achter mij gefinished, nu in 3:01:48. En dan Henk, hij liep hier zijn 1e echte marathon in de 50+ categorie, binnen in een geweldige tijd van 3:08:29.
Na in 2012 Rotterdam in 3:17:00, 2012 Enschede 3:00:38 was het nu Bremen. Een prachtige marathon met een geweldig mooie route, ik zeg doen!, voor mij was het : BOEM 2:55:14
Marathon Bremen, Alle Freiwilligen und Organisation, vielen Dank!.

 

Related Images: