Op weg naar Klazienaveen. Een mooie marathon met 4 x een ronde door het plaatsje Klazienaveen. Een marathon die bekend staat als warm, vorig jaar niet, toen was het er 12 graden. Maar nu ? 25 graden, warm dus.
We waren op weg gegaan met een paar trainingsmaten van Aquilo. Ik had Wubbe, Janke en Renate zo ver gekregen om mee te gaan. Samen met mij trainen voor die marathon.
Het liep helaas anders. Na een mooi seizoen in het najaar raakte ik geblesseerd aan mijn liesspieren. 6 weken niet lopen met 6 weken herstel betekende dus geen marathon.
Wubbe, Renate en Janke volgden trouw het schema door mij gemaakt, de een van preciezer dan de ander, maar doel was wel een mooie marathon. De week ervoor moest helaas Renate afhaken en de zondagmorgen vroeg vertrok ik met Marian als mijn trouwe supporter en met Janke richting Klazienaveen, alwaar we Wubbe troffen in de kantine van de plaatselijke voetbalvereniging.
Flesjes inleveren voor de verversingsposten, Janke had een heuse koelbox meegenomen. Niets liet zij aan het toeval over, mijn tips van harte aangenomen.
Moeten we nog inlopen ? , nah, klein rondje is voldoende hoor en na wat geklets waren we ternauwernood op tijd voor het startschot.
Go voor 42,2 km, ik zou er 33 meelopen in een tempo zodat we net binnen de 3:45:00 uur zouden finishen, Wubbe zijn PR dus. 5:12 per km gaf Wubbe aan en daar gingen we, een kleine ronde door Klazienaveen en hup het dorp uit, met de brandende zon op onze schouders. Niet aan denken het Wubbe ons nog gezegd, het is gewoon lekker weer!.
Een mooie route langs het kanaal onder de bomen was niet vervelend met deze zon, het ging lekker in km-er’s van 4:12 – 4:08 – 4:11 , mooi constant, niet praten gaf ik Wubbe nog te kennen. Dat doe ik wel voor jullie, spaar je energie maar. En zo snelde ik bij de verversingsposten wat vooruit, bekertjes water, sponsen en de privé flesjes griste ik van de tafels om het Wubbe en Janke toe te reiken.
Niet stoppen, gewoon doorlopen ik geef je wel alles aan was mijn relaas. Gewoon bij elke post aangeven wat je wilt en ik haal het voor je, belangrijk om in je ritme te blijven. En zo overviel ik hun met mijn tips en opmerkingen.
Na de 1e ronde werden we geklopt door wat Kenianen, die de halve marathon starten, even klappen dan maar voor hun en wij draaiden het dorp weer uit voor de 2e ronde langs het kanaal. Gaat het?, riep ik Janke toe en een veel belovende duim reikte ze naar mij uit. Mooi, volhouden, we zijn over de helft en het 22 m bordje lieten we achter ons.
Voor we het wisten hadden we het bordje 30 km gepasseerd, 40 km bordje, hier ga je straks versnellen Janke. 5:17 min/km, 32 km in km tijd van 5:06 min/km, de drommen mensen achter de hekken lieten het tempo omhoog gaan. Dit vast houden die laatste ronde!. en met een km tijd van 5:03 lieten ze mij achter, mijn taak zat erop, HOU VOL HE !, riep ik hun nog achter na en snel rende ik door naar de kleedruimtes, wetende dat ik 50 minuten de tijd had om klaar te staan bij de finish met mijn bossen bloemen.
Bij de finish vroeg de speaker Harm Noor mij hoelaat ze binnen kwam. Rond de 3:40 – 3:45 uur liet ik hem weten.
Hij vervolgde zijn verhaal over de stewardes uit Winschootn die geregeld in het buitenland mooie rondjes hard liep terwijl in de druilerige regen liepen. Niets was minder waar.
3:39:00 sloeg de klok en in een zonovergoten Klazienaveen snelde daar Janke om de bocht. De tanden op elkaar gebeten in een heuze eindsprint die laatste 200 meter van die 42,2 km.
Harm was net te laat, maar wees haar na terwijl ze over de finish geklokt werd in de mooie eindtijd van 3:39:38, goed voor de 3e prijs bij de dames.
Wubbe finishte een kleine 2 minuten later, een heuze PR met 3:41:22 .
Door kon ik als trainer alleen maar trots op zijn dus waren de bloemen voor deze 2 toppers verdient.
Is dat niet wat hard die 4:12 per Km?
Helemaal correct Mario, aangepast 🙂