4 weken voor de marathon!.
Al 9 weken volg je dan trouw je schema richting die o zo belangrijke marathon.
Elke marathon stel je een doel, je gaat genieten, je gaat voor de lol, of je gaat net als ik voor een goede snelle tijd. Onder de 3 uur, nee het liefst nog onder de 2:55:14, ja want daar staat de PR op.
Dan is die halve marathon belangrijk, in mijn geval dan. Belangrijk ?, SUPER belangrijk zeg maar gerust.
De wetenschappers hebben er formules voor, Pete Riegel geeft aan dat als je een 2:55 op de marathon wilt lopen, je toch onder de 1:24 moet kunnen lopen, moet kunnen!
Fijne vriend Peter Ligthart van de BB lopers zei het gisteren nog tegen mij, dat moet wel een 1:23 op de halve zijn.
Dus ja, daar ga je dan op weg naar Sellingen, onderweg nog appen met Ad van Erp die op dat moment de Marathon van Hamburg loopt, doorkomt in op de 10 km in 42 minuten en vecht voor een tijd van 2:55. Gaat hij het redden ? , wat als ik nu vandaag 1:8 loop ging het door mij heen?.
Was ik dan wel in vorm?, was een aanval op 2:55 wel reëel?. Niet denken maar doen. Dus voor de start even een gesprek aanknopen met Tonny en Martien van de Runners Stadskanaal. Wat doen jullie jongens?. weg onder de 4:00 was het antwoord van Tonny. Martien lachte, nee rustiger weg en kijken of we rond de 1:25 binnen kunnen komen. Nu Martien, dat was nu ook net mijn gedachte.
Start, aanhaken bij Martien, continu klokje kijken voor het juiste tempo, niet te snel in het begin had Martien aangegeven. 
Dus na een aantal km’s liepen we daar met zijn 3en, afwisselen, de grote man voorop. 
Even later Martien voorop, slingerend door het Westerwoldse landschap, wind tegen, zijwind, wind tegen en af en toe mee.
He Martien, gaan we versnellen?, wel op mij wachten he?, sprak ik hem snel toe. Een glimlach en daar gingen we weer, 15 km, ik rekende, 16 km in 1:04 ? , krijgen we nog tegenwind?, vroeg ik. Nee was het antwoord. Martien kom op, riep ik hem toe, 1:23 moet kunnen en al versnellend ging het na 500 meter toch weer vol tegen de wind in. Ik keek op mijn klokje, rot wind, grapjas die Martien ging het door mijn hoofd en met 3:58 gemiddeld was daar km 19, wind mee door het bos.
Martien dacht genoeg van mijn rug gezien te hebben en liet mij achter zich.
Moet kunnen dacht ik, oh wat mooi ging het door mij heen en ik zag de klok 1:23:30 en wist het.
Finish 1:23:52, en zo blij als een klein kind viel ik Martien om zijn nek, met een dikke zoen op zijn wang bedankte ik hem en hij tegelijkertijd ook mij. Super gelopen, daar waren wij het beiden over eens.
Leiden marathon!!, here I come!
Related Images:
