De Dam tot Damloop is een loop die snel uitverkocht is. Bijna 50.000 deelnemers en probeer dan maar eens een startbewijs te krijgen.
Het was ergens in April – Mei dat de inschrijving openging, er was een soort wachtsysteem bedacht, zodat iedereen een gelijke kans had om zich in teschrijven. Dus op die zaterdagmorgen achter 4 computers om zo toch geluk te hebben. Na een uur wachten achter de pc liep de inschijving en na een uur of 2 had ik mijzelf ingeschreven. Net als in 1994 als wedstrijdloper, dus niet ergens in het midden en dan zigzaggend het parkoers af, nee direct aan het begin als een van de eersten.
Aquilo loopmaatje Ad v Erp had ook een startnummer en zo getogen wij samen naar Amsterdam. Om 7 uur in de auto en zo stonden wij na de auto in Zaandam geparkeerd te hebben, de bus gepakt te hebben, om 11 uur aan de start. Nog even een dixie bezoeken bracht toch niet het gewenste resultaat bleek later.
Het was na een paar honderd meter linksaf de ijtunnel in, geweldig harde trommels lieten ons rond de 16 km/u de tunnel door gaan, samen op was de afspraak.
Best echt leuk zo samen, je kijkt elkaar onder volle snelheid af en toe aan , zegt niets maar knikt wat, dan weer Ad voor mij, dan weer ik een paar meter voor Ad. En zo kwamen we door op het 10 km punt net over de 40 min. Precies op schema, maar na 12 km voelde ik kramp in mijn buik, de benen werden zwaar en het tempo voelde ik afzakken, ik kon Ad niet meer bijhouden en beet op mijn tanden om toch nog een redelijke tijd er uit te persen.
Niet geheel ontevreden, met een mindere tijd dan ik in gedachten had, snelde ik over de finish naar een dixie die op mij stond te wachten. Toch nog een PR met 2 minuten.
De volgende dag bleek dat een flinke verkoudheid mij toch al die dag blijkbaar parten had gespeelt.
Al met al weer een prachtige loop, waarbij niet vergeten mag worden de inzet van al die vrijwilligers, we hebben er nog met bewondering naar gekeken!.
Verslagen van al mijn hardloopwedstrijden en informatie over mijn passie hardlopen
