Als organisator van deze Run kijk je hier toch anders naar uit dan andere wedstrijden.
Was het ook een wedstrijd voor mij ? Nee, maar een test om te zien hoe ik stond in mijn marathon voorbereiding.
Ik wil Enschede op 21 April lopen in 3:00:00 uur en daarom moest deze loop ook op wedstrijd tempo volgens de coach.
Maar of dat ging lukken?
Na een paar dagen mooi lenteweer was het weer ineens omgeslagen, in plaats van wind mee werd het wind tegen.
En wat voor wind tegen, het werd windkracht 6 vol in je gezicht met een gevoelstemperatuur van misschien wel meer dan -10gr.
 |
 |
Vol goed moed begon ik aan de Run met nog 200 andere deelnemers, ook toplopers Iwan Kamminga en Jan Stuursma wilden de uitdaging aangang met die dijk, Iwan Kamminga deed dit in een Aquilo hempje en korte broek!, hij stond immers altijd als wedstrijdloper van Aquilo te boek, had nog nooit in Aquilo kleding gelopen en had mij te kennen gegeven dit wel te willen en aldus gebeurde. ik leende hem graag mijn Aquilo hempje
 |
 |
Om 13:00 uur was daar de start. Ik wilde proberen rond de 4:30 minuten te lopen maar na 10 km buffelen in de harde wind en het wisselen van de kop met nog 3 andere lopers ging het tempo van de groep omlaag.
 |
 |
 |
Alleen door was geen optie en met een gevecht in mijn hoofd en de kmers op min horloge vocht ik door.
Het was wel gezellig, met zo achteraf bleek, de 1e 2 dames op sleeptouw gingen wij de strijd aan met deze dijk, 30 km lang.
Zelfs voor de toppers was de strijd nu alleen met de wind en was er sprake van een groot gedeelte goede samenwerking.
Als een treintje tegen de wind in.
Na 15 km was het even snel een flesje AA uit de handen van mijn dochter Rebecca gegrist te hebben weer door, het langste saaie stuk van 10 km naar Kornwerderzand.
 |
 |
 |
Ja ook mijn kinderen en vrouw waren paraat. Het hele gezin was in de benen gekomen om met deze vrieskou alle lopers van drinken te voorzien, bovenop de dijk bij Breezandijk. Zelf met hulp van een agregaat werd er terplaatse warme thee geschonken voor de deelnemers.
Echte toppers waren ook zij en al die andere vrijwilligers die mij belangeloos hielpen bij deze Run.
En zo ging het door mijn hoofd, stoppen?, nee dat kon toch niet als organisator en zoveel bekende loopmaatjes kon ik gewoon niet stoppen en moest ik door, het gevecht aan met die vreselijke koude en wind. Op een moment na 20 km kon ik amper meer praten, ik lachte er wat om naar Renate en nam nog een druivesuikerpilletje van
Jacolien, de dames boften maar met zo’n groepje mannen waar ze aankonden haken, want de kop nemen dat hoefden zij natuurlijk niet.
Erwin Rinsma kwam naast mij lopen en siste mij toe : ” ik ben er helemaal klaar mee! ” , meer dan hem gelijk geven kon ik niet.
En daar waren dan de sluizen van Kornwerderzand, nog 5 km ging het door mijn hoofd. De dijk draaide iets en de wind kwam ineens van de zijkant, de weg ging opeens omhoog en daar besloot Renate ineens te versnellen, ze ging voor die 1e prijs ging het door mijn hoofd. Ik hoopte op een mooie strijd daar in die laatste kmers tussen die 2 dames en riep Jacolien toe: “aanhaken” , maar net als ikzelf kon ook Jacolien niet aanhaken bij de versnelling van Erwin Rinsma en Renate.
Dus was het buffelen, maar dan ook echt buffelen in mijn eentje die laatste kmers. Het was daar bij 27,5 km, ik voelde mijn benen als pap worden, mijn hartslag zakte weg, mijn snelheid daalde naar 5:20 min/km ik was helemaal en dan ook echt helemaal leeg!.
De laatste kmers strompelde ik voor mijn gevoel vooruit, Jacolien haalde mij weer in, ook Egbert Oosterhof, trainingsmaatje bij Aquilo moest ik voorbij laten gaan.
Andrina stond daar bovenaan de dijk ook in de koude, zij zorgde voor een veilige oversteek van alle lopers en probeerde mij nog wat snelheid toe te juichen maar het wilde niet meer.
Met tranen in mijn ogen kwam ik door de finish, mijn zoon die tegen mij zei: “PAP, ik ben trots op je, goed gedaan hoor” , ja dan krijg je het als vader even te kwaad!
Gauw naar binnen waar Marian en Rebecca er al weer waren voor mij en mij hielpen in droge kleren.
Het was verwarmend hoe iedereen je aanspreekt en bedankt voor de organisatie. En weer naar buiten om toch ook die andere toppers nog even binnen te halen. Na nog wat mensen aangemoedigd te hebben was het tijd voor de prijsuitreiking. Met dank aan de sponsors hadden wij prachtige prijzen voor de 1e 3 dames en heren.
Iwan Kamminga ging nog naar huis met een extra prijs, een hempje van Av Aquilo, die hij graag wilde houden en ik hem ook graag gaf.
Na de prijs uitreiking was het ook nog tijd voor een heerlijk en gezellig pasta buffet met meer dan 100 lopers, geweldig om zo een dag met elkaar aftesluiten.
Daar er heel wat komt kijken bij zo een organisatie en de Run niet naast de deur is heb ik dan ook besloten dat het na het organiseren van 2 AfsluitdijkRuns het leuk geweest was.
De reacties zijn natuurlijk waarom?, misschien is het wel een combinatie van verschillende factoren, neem alleen het erheen rijden met een busje met aanhanger vol spullen, heb je een Run naast je deur is dit toch anders dan een Run 130 km verder. De complete organisatie, alle tijd die het kost en natuurlijk niet te vergeten de verantwoording voor zo een grote groep lopers die je toch veilig over de dijk wilt hebben.
Peter van der Meeren van de Leeuwarder Courant liep zelf ook mee en heeft een leuk pagina groot stuk geschreven, KLIK HIER
Daarom, mensen …. BEDANKT!
Hey Jan, mooi verslag! Wat een heftige run vandaag. Over een paar dagen weet je het nog meer te waarderen en kijk je er met veel voldoening op terug! Het waren 2 mooie jaren :-). Thanx!! Andrina
Hallo Jan .drie fivelstrekers bedanken je voor een leuke .unieke en top georganiseerde wedstrijd.
Bedankt hoor, Leuk dat jullie erbij waren 🙂
En jij ook bedankt voor je super hulp!! Andrina
Mooi verslag Jan en het doet me toch stiekem wel goed, dat zelfs zoń supersnelle doorgewinterde loper als jij ook die moeilijke momenten doorgemaakt heeft, dat maakt het tot een avontuur dat we allemaal samen hebben gedaan! Ik snap waarom je het bij twee edities wil houden en bedank je voor alle inspanningen en tijd die je erin hebt gestopt. En alle andere vrijwilligers ook natuurlijk!
Wauw, Jan wat een prachtig verslag! Ik ben heel erg trots op je. Hoe je alles hebt georganiseerd en hoe je de dijk hebt bedwongen!! Ik ben blij dat ik er bij was en hem ook heb bedwongen! Trots op iedereen die dit heeft aangedurfd!
Dank Michel, maar zo een doorgewinterte loper ben ik nog niet hoor, kijk maar op de pagina overmij :), en ja ik heb het echt zwaar gehad.
En dat is het mooie, je deed het als eenzame loper, maar toch met elkaar!
tja wat moet ik zeggen tegen jou dan?, ik was blij dat ik je heb binnen kunnen juichen, jouw finish moment even zo meemaakte, heel bijzonder. Echt bewondering voor jou!. Mensen die je niet kennen moeten gauw maar op je blog gaan lezen ;).
Hallo!
Startnummer 265 (binnen in 2,52) heeft genoten en ik had het genoegen om er dezelfde avond een verslag over te mogen schrijven voor de Leeuwarder Courant. Jan krijgt de krant en zal verslag wellicht als pdf-je plaatsen! 😉 Het was geweldig georganiseerd, dank! Mag ik van de gelegenheid gebruik maken om de al even unieke Millenniumloop aan te prijzen, zaterdag 7 september 2013. Kijk eens op http://www.millenniumloop.nl. Ook voor durfals!
Jan,
Petje af. Het was prima georganiseerd samen met Andrina en Keimpe. Met startnummer 212 en een eindtijd van 3:06 mocht ik niet eens klagen. Was maar zo’n 10 tot 15 minuten boven mijn oorspronkelijk gestelde doel, maar gezien de weersomstandigheden simpelweg onhaalbaar. Heb het dan ook betiteld als Hel van 2013, had er eerst nog Hel(den) van 2013 van willen maken, want eigenlijk zijn wij toch ook wel helden dat we deze hel hebben getrotseerd. Jammer dat een kleine 100 mensen er van heeft afgezien, zonder te melden.
Had het er op de terugweg of tijdens de dag zelf nog over: Misschien tijd om de Houtribdijk te slechten. Met afstandmeten.nl kom ik van Lelystad naar bv. het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen waar wel ergens eetgelegenheid is tot een kleine 30km. Alleen heeft de dijk wat minder naam dan de Afsluitdijk. 😉
mvg, Dick