Op naar Harderwijk was het dit jaar.
Elk jaar is een andere gemeente aan de beurt om het organiseren. En dit jaar had ik vanuit de Gemeente Oldambt de organisatie op mij genomen om de collega’s op de been te krijgen voor een veldloop. Dit jaar niet alleen hardlopen, maar ook wandelen, met of zonder gids.
Ik had verwacht met een touringcar vol met collega’s richting Harderwijk af te reizen, maar niets was minder waar. Het werd een busje met in eerste instantie 7, maar uiteindelijk 6 personen.
Ik moet wel zeggen, de sfeer was er niet minder om.
Vroeg op pad naar Bakker Prins in Scheemda die een heerlijke doos vol met broodjes voor ons klaar had gemaakt. De bode in Gemeentekantoor Scheemda had de koffie en thee voor mij klaargezet en om 7:30 uur vertrokken wij richting Harderwijk.
Gauw richting inschrijving om de startnummers op te halen, met een korte groet namen wij afscheid van de dames die gingen wandelen, omkleden geblazen!.
10:00 uur warmlopen riep Peter………. ahh rustig aan riep Ruurdjan, we hebben nog tijd genoeg. Nee, warmlopen Ruurdjan was de opdracht van Peter en hup het bos in, een stuk asfalt, asfalt ? dit is toch een veldloop ? . Maar na een stuk van 300 meter ging het pad linksaf, bospaden, hobbelbospaden en ja hoor …… zandpaden. Nou geloof maar dat dit wel even pittig word denk zeiden wij tegen elkaar.
Succes!!.
Start,
En daar gingen we op weg voor 2 rondes.
de eerste kmers gingen razensnel, heuveltje af leek het, vrij harde paden. Maar na 3 km werd het mul, los zand, zoeken over het pad was lastig. Ik liep slingerend over het pad van hard stuk naar hard stuk. Zoekend tussen de atleten die voor mij liepen. Aanhaken….. bijblijven, heuveltje, bochten , omhoog naar beneden, tempo vasthouden . Richting doorkomst van de 1e ronde zag ik daar een oude bekende, Ronald Seijsener. Triatleet uit de bollenstreek. Hij riep mij toe, asfalt, aanzetten en daar ging ik de 2e ronde in. Volhouden was lastig en meer gericht op het pad dan op mijn snelheid, om zo de harde stukken te zoeken en idealer mijn pad te volgen.
10 km zag ik onder mij door gaan in een tijd rond de 40:20 , niet slecht dacht ik. Hier kan ik best tevreden over zijn met dit parkoers.
Aanzetten nog voor de eindsprint van de laatste km’ers ? , waarom dacht ik achter mij kijkend en geen tegenstand meer te zien. Ja toch die laatste km snel eindigen had Berthold Berger mij geleerd.
Dus sprint. En tevreden met de tijd.
Het verslag bijna nog sneller dan de loop zelf! Leuk… ook voor Igo met alle uitslagen?