Volop in de voorbereiding van mijn 2e Marathon moest ik ook deze loop volbrengen.
In 1995 bij mijn 1e Marathon had ik hier ook gelopen, het was toen een graad of 6 en ik liep hier op de 27,5 km 2:02:30
En je wilt natuurlijk, zeker ik, jezelf altijd proberen te overtreffen.
Er was alleen 1 maar, het was al een paar dagen flink aan het vriezen, met overdag temperaturen van rond de -6.
Was dit dus wel verstandig om te gaan lopen?
Ik ging ervoor, op naar Apeldoorn, s’avonds al mijn kleren klaargelegd, 2 paar handschoenen, 2 mutsen en nog snel een thermoshirt met langemouwen aangeschaft.
S’morgens met Frenno Bos (vriend van kameraad Jan) naar Apeldoorn, hier zouden we bij een Sparta collega ons om kunnen kleden.
Vervolgens een korte rit in de auto op 300 meter afstand van de start/finish bij een vriend van deze collega de auto parkeren en hier de laatste voorbereiding op de start.
Kan je het nog volgen?, in ieder geval werden we hier in huis warm ontvangen door een groep mij onbekende hardlopers en aanhang.
Frenno en zijn collega liepen de Mini Marathon, 18,5 km, die een half uur eerder starte.
Na een foto van Frenno en zijn collega Mark en succeswensen was het voor mij tijd voor de warmingup.
En zo stond ik in een stralende zon, maar wel met -6, aan de start voor mijn 27,5 km.
Het was nog even een korte babbel met Bernadette, mijn trainster die ook aanwezig was.
Het ging lekker die eerste km’ers, het voelde goed tot zo’n 6 km.
Ik nam na de verversingspost een gelletje in wat toch niet zo’n goed idee was zonder drinken, wat een kleffe bek heb je dan even.
Na nog een km kreeg ik wat krampen, nee he, ik hoef toch niet ? , nee gelukkig trok het na een paar km’ers weg en bleef het weg, maar toch werd het zwaar,
De route liep toch aardig omhoog en het was nu lastig om mijn tempo vast te houden.
Dan ging de route weer naar beneden, dan aanzetten om zo de verloren tijd nu makkelijk terug te pakken.
Bij de verversingspost van 15 en 20 km lekkere warme thee gepakt, dit voelde lekker, al was het maar wat ik knoeide over mijn ijskoude kin.
De lange weg terug uit het bos, Amersfoortseweg, wat was die zwaar, me neus voelde als bevroren, ondanks de vaseline die ik op mijn gezicht had gesmeert.
He, jandeloper, was het opeens achtermij, ik ben het : Keesdeloper, en even de handengeschud te hebben was ik weer alleen in mijn strijd tegen de kou in mijn gezicht.
Nog een stukje, riep een man aan de kant, nog 7 km, een stukje dacht ik?, pffffff nog meer als een halfuur.
Nog 5 km, ja zo ben je dan aan het aftellen, nog 4km, das nog minder dan 20 minuten, ik ben er bijna, he geweldig!, KOM OP NOG FF, was het van de kant en daar stond diezelfde man weer met zijn fiets, wat een aanmoedigingen van onbekende mensen, dit is toch ook wel elke keer een kick, Kom op Jan, hoorde ik nog een keer.
De laatste km.
En toen had ik toch wel weer respect voor al die lopers, die hier rechtsaf gingen, mannen met een oranje startnummer, die liepen de Marathon, en moesten dus nog 15km!!.
Aanzetten lukte nog een beetje, Flip stond daar met zijn camera net naar beneden en daar was de finish in 2 uur 8 minuten en 27 seconden.
En met een warme deken en een medaille om is de voldoening en gevoel op dat moment onbeschrijflijk!.
Toch weer heel apart om zo onthaald te worden bij onbekende mensen in huis, gelijk met een kop heerlijke warme soep en een bakkie lekkere verse koffie, Bedankt!.
Gewoon even niks, even bijkomen en mijn verhaal vertellen, dat was op dat moment wat ik nodig had!, een geweldige ervaring!.
Apeldoorn > BEDANKT !
Respect Jan! Dat is nog eens een nette tijd! Rond de 4.30 per kilometer. Strak schema. Rotterdam komt steeds dichterbij.
Mooie tijd onder zulke omstandigheden !! Leuk verslag hoor :-))