Het was weer een aantal jaren geleden dat ik hier had gelopen. Maar toch een superleuke loop die je eigenlijk niet wil missen. Niet alleen de gemiddelde loper komt hier aan de start, maar ook de snelste lopers van de wereld. Zo stond dit jaar ook Wilson Kipsang aan de start.
Het was voor mij een loop na weer een hele periode. Na mijn blessure aan mijn knie was ik weer langzaam aan het opkrabbelen. De loop was de afsluiting en hierna kwam er weer een nieuw begin. Eerst 2 weken als vrijwilliger bij het EK atletiek en het begin van een nieuw schema richting de marathon van Bremen.
Dus eigenlijk was deze loop ook een richtpunt, ja hoe sta je ervoor, hoe zit het nou met die snelheid?.
Een paar weken geleden was het 38:59 min op de 10 km, dus nu werd het doel bijgesteld.
Nu , Appingedam.
Eerst op de vrijdagavond een leuke benefietavond met cabaretier Dolf Jansen en de aanwezigheid van de Keniaanse toppers.
Het doet mij terugdenken aan Dolf Jansen die aan Wilson vraagt hoe kan jij zo makkelijk een marathon lopen en ik niet?. Wilson lachte en zei tegen Dolf : Je eet niet goed, je moet beter eten, je bent te skinny 🙂
Zaterdagavond, ik richtte mijn doel op een lage 38er. Was dat realiseerbaar ?. Het moest kunnen dacht ik toch en vroeg om mij heen aan andere lopers wat ze van plan waren. Harry Faber dacht ik, daar had ik 2 jaar geleden in Oostenrijk nog een rondje gelopen. Hij liep snel richting de 37 minuten. Ik schoot voor de wedstrijd Petra aan : Wat gaat Harry doen?, is hij een beetje in vorm?. Ja dat was hij wel en bij de start vroeg ik het hem nog even, een lage 38 ? of een 37 ? . Ik riep hem een paar seconden voor de start toe : Niet te snel he Harry anders kan ik je niet bijhouden.
START . ……….. te snel ging het door mijn hoofd, 1e km ergens in 3:34 min, dat moest eigenlijk ergens rond de 3:45 zijn dacht ik.
Nu daar gaat Helen, Berthold zijn vriendin. Na 3 km moest ik haar laten gaan , dat ging echt te snel. Harry zag ik in de verte lopen, dat gaat mij niet lukken dacht ik. 4 km, verrek, daar loop die Dennis Haak mij voorbij, en Siemon Hinrichs, ook hij moest ik voor me laten.
5 km, ik hoorde verschillende Aquilo loopmaatjes mij toeroepen, ja dacht ik, ze zien ook dat die Dennis voor mij loopt. Maar niet getreurd, daar was hij weer, ik kon hem achte mij laten, dan die verrekte Simon nog, hij hijgde ondertussen in mijn nek, ik moet toch proberen hem voor te blijven ging het door mij heen.
Ik zag inmiddels mijn rondetijden oplopen naar 3:55, vasthouden Jan dacht ik, pas vergroten, licht lopen, daar…… Derkjan, kon ik hem weer pakken ? nah dat gaat me niet lukken dacht ik, maar die Harry, niet te snel, want als ik erover ga moet het goed zijn en bij 9 km dacht ik aanhaken, in het straatje met gladde klinkers was het erover, doorzetten, ik heb hem en moet hem houden.
Het gehijg van Siemon was ik ook kwijt, nu Derkjan nog en 200 meter voor de finish kwam ik langszij, Derkjan keek over zijn schouder en gaf gas, weg ……….. laatste meters nog langszij ? …….
Nee net niet, 3 seconden achter mijn clubmaatje die genoeg tobt met zijn gezondheid is hard genoeg.
En daar was Simon lachend, verrekte zei hij lachend, ik zei nog hem moeten we hebben maar helaas.
Het was weer een prachtige strijd, ik heb ervan genoten en ben dan ook meer dan tevreden met mijn tijd.
Op naar Amsterdam, het begin van een nieuw schema en mooie loopjes met einddoel …….. BREMEN!!
