Iedere loper, sporter, mens, moet er aan geloven. Blessures, dingen in je lichaam die niet willen zouals jij zo willen. Dus ook ik heb er eentje die er mag wezen achter de rug.
Ik ga even terug naar die marathon op 27 juni 2015 in Loningen, Duitsland, net boven de 3 uur gelopen en dan met die marathon in de benen kies je voor een rust periode.
Periodisering geloof ik dat ze het noemen. Je kunt niet het hele jaar door op je max en voluit blijven trainen. Nee je moet toch minimaal een paar weken in het jaar even kiezen voor een goede rust periode, om zo na die rust weer totaal uitgerust weer je nieuwe doelen te kunnen stellen.
En zo begon ik de 1e week van Augustus weer met rustig opbouwen. Het ging wel aardig, opeens kreeg ik in Jever last van mijn kuit, steken, vreselijk. Wat dat is geweest ik zou het niet weten. Na een goede massage van Ria was het na een week ook weer over. De Run Winschoten. Ik had besloten net na die zomerstop om niet mee te lopen. Ik heb uiteindelijk met Renate meegelopen, de 10 km in iets van 48 minuten meen ik.
Het is de week na de Run. Dinsdag 15 September 2015 , een rustig duurloopje van 9 a 10 km en zo gebeurde het na een km of 7, gewoon op een rechtstuk fietspad, nee geen rare beweging, gewoon opeens ………. een steek in de binnenkant van mijn rechterknie ……… ik moest stoppen, hinkelen, wat was dat nu weer, rustig weer proberen en een beetje strompelend nog 1 km naar huis.
2 dagen later maar naar de fysio. Retze heeft er naar gekeken en vermoedde de binnenband.
Na een 2 weken geen verbetering, nee zei de huisarts, geen meniscus hoor, is je binnenband, een 2e fysio, Alex, dacht hetzelfde. Nog maar een paar weken tobben met steken in de knie, hardlopen was er helaas niet meer bij.
Dan een leuke klus in Nieuw Vennep, bij een fysio :), jij bent toch zo een hardloper?, sprak hij mij aan. Ja dat was ik, en na mijn verhaal wilde hij voordat ik wegging toch even zijn mening geven.
Aan het eind van de dag draaide hij mijn been in allerlei hoeken, met een, zo leek het, luisterend oor. Sorry Jan, maar ik zou morgen maar langs je huisarts gaan, een verwijzing vragen voor de Ortho, het is je meniscus.
Oeps, dikke tranen heb ik even gelaten, nee shit. Maar de volgende dag dacht ik, dan weet ik in ieder geval wat het is, een operatie en dan ben ik er wellicht vanaf.
De huisarts concludeerde, Jan, het is NIET je meniscus, maar omdat je zoveel hardloopt stuur ik je door naar de Ortho.
Mirjam had mij al advies gegeven, een ortho in het Martini ziekenhuis Groningen, daar zat een team wat echt gespecialiseerd was in knieen.
om het lange verhaal kort te maken lag ik daar op 4 November op de tafel bij Dr Knobben, kwartiertje werk zei hij.
Het was ook echt een kwartiertje, ik wilde vooraf niet kijken maar heb 10 minuten genoten van het 32 inch TV scherm.
Ongelooflijk om te zien, met natuurlijk een perfecte uitleg wat er gebeurde door Dr Knobben.
Na de operatie was het na 3 weken weer rennen, ja rennen ? , rennen!!!.
Nah ………… laat ik niet overdrijven, het was 5 minuten joggen op tempo 6:00 min/km en helemaal dood gaan.
Het was een schema van Borre, ook een BB loper. elke dag een stapje verder.
Ik dacht dat ik er nooit zou komen maar met het schema van Borre, Retze de fysio zijn super begeleiding ben ik er bijna.
Het leed is voorbij, althans zo voelt het, voelt ? ik voel helemaal niets in de knie, geweldig toch >???