8-4-2018 Rotterdam Marathon

De voorbereiding naar Rotterdam was niet zoals voorgaande marathons.
Ik had dit keer geen geheel onthouding, ik liet mij ook geregeld gaan aan de chips. Nouja, tot de halve marathon van Haren dan, toen ik daar 1:25:10 liep wist ik dat het goed zat. En stonden we daar nu aan de start. Van deze mooie marathon.
Doel ?? , tja, 2:55:00 natuurlijk. Of ik het haalde was een 2e, maar in mijn hoofd had ik als doel dan een sub 3 uur.
Dat ik dan kon zeggen. Ik heb de mooiste marathon van Nederland onder de 3 uur gelopen.
Samen met onze Aquilo TOPPER Herman (62jr), niet vergeten ook Erik en Jeroen en natuurlijk de rest van de atleten van groep 1 en 2 van Av Aquilo hadden we hier naar toe geleefd.
Een dag van te voren heen uiteraard om de sfeer te proeven, startbewijs op halen.
Dus begint het verhaal op de Marathon Expo. En warempel, daar kom je dan gewoon andere Aquiloers tegen.
Na het startnummer in ontvangst genomen te hebben, even een rondje over de Expo markt. Superleuk tussen al die andere duizenden hardlopers die daar hun startnummer op komen halen.
Meneer, wilt u ook niet iemand aanmoedigen?, vroegen 2 charmante dames ons.
Natuurlijk willen wij dat antwoordde Herman. En voordat wij er erg in hadden, werd er een filmpje opgenomen wat bij het 35 km punt op grote videoschermen afgespeeld zou worden, ja, op het moment dat je dan daar langs kwam.
Dus werden er 3 filmpjes opgenomen.

De sfeer was gezet, de Expo had kennis gemaakt met de “Grunnigers”.

Na een bewogen nachtrust ging om 6 uur de wekker 🙂 (tegenover het Hotel was een nachtclub en was het pas om 5 uur stil)
Ontbijt was netjes geregeld om 7:00 uur en na een snel wit broodje met jam, koffie nog relaxen met zijn 3en op de kamer.
8:45 uur, we hielden het niet langer en besloten de start te gaan opzoeken.
Sfeer, dat was het sleutel woord van de apps die wij kregen van onze loopmaatjes.

Na de start ging het de Erasmusbrug op, een brok in je keel krijg je dan, wat een mensen, wat een gejuich. 
Je vergeet alles om je heen, een flits van geluk, genieten dat doe je dan echt wel even, ondanks het tempo van 4:05 min/km.
Na 12 km  zag ik door de warmte vermoedelijk mijn hartslag omhoog gaan , te hoog, over het omslagpunt van 172 BPM.
Bij 14 km water over het hoofd, veel water wat de hartslag toch weer deed zakken.
Na de ronde kwam het richting de 28 km weer terug de Erasmusbrug over, gaan met die banaan dacht ik, naar beneden. In de vlucht zag ik een paar Aquiloers aan de kant mij aanmoedigen. Het tempo kon ik nog even volhouden. Onder de coolsingel door ging het even omhoog. De hartslag steeg weer en ik had moeite het tempo vast te houden.
richting de 37km was het rekenen, ik had ondertussen kramp in mijn darmen gekregen. 
(na 1 1/2 jaar schrijf ik dit en ondertussen weet ik dat mijn darmprobleem wordt veroorzaakt door vochttekort)
Rekenen of ik die 3 uur kon verslaan. Ik wist dat ik in Leiden 30 seconden in een dixie had gezeten, rekende snel dat ik deze marge nu niet had, besloot mijn kramp, de kramp te laten. Sorry lopers achter mij 🙂 . 

Wat was vechten tegen de klok, maar ik versloeg hem, ik kan zeggen : Rotterdam was een sub 3:00 !!

 

 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.